มุมสงบไร้มรสุม

ย้อนกลับไปเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว การซื้อที่ดินเพื่อปลูกบ้านพักอาศัยอยู่ขอบนอกของหมู่บ้านดูจะไม่เป็นที่ถูกใจของบางคนในครอบครัว สาเหตุก็เพราะเห็นว่าห่างไกลจากเพื่อนบ้าน(ไกลสุดน่าจะประมาณ 50 เมตร)และห่างจากถนนสายหลักที่เป็นทางหลวงแผ่นดิน(ก็ประมาณ 300 เมตร) แต่มาถึงวันนี้ถนนคอนกรีตภายในหมู่บ้านก็ทอดผ่านหน้าบ้านและยาวตลอดเป็นวงกลมทั่วหมู่บ้าน ด้านข้าง ด้านหลังก็เริ่มมีการปลูกสร้างต่อเติมที่อยู่อาศัยจนเต็มไปหมดทุกพื้นที่ ยังนับว่าโชคดีที่ซื้อที่ดินไว้ถึง 3 ไร่ทำให้ยังคงรักษาระยะห่างจากความแออัดไว้ได้ มีพื้นที่เปิดว่างให้กับอากาศสำหรับหายใจเหมือนเดิม ประกอบกับต้นไม้ใหญ่ทั้งไม้ยืนต้น ไม้ประดับเริ่มเติบใหญ่ผลิดอกออกผลสรางความร่มรื่นสวยงามให้กับพื้นที่ได้เป็นอย่างดี ด้านหลังของตัวบ้านก็ยังพอมีที่ว่างสำหรับการเกษตรในครัวเรือน ประเภทพืชผักสวนครัวหลากลายชนิด จนแทบไม่ต้องซื้อหามารับประทานอีกต่อไป และมีพื้นที่เปิดกว้างถาวรไว้สำรองอีกแห่งหนึ่งสำหรับการเลี้ยงสัตว์เศรษฐกิจเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็ยังเปิดพื้นที่ให้กับอากาศเช่นกันอย่างน้อยก็บริเวณที่ขุดสระน้ำไว้เนื้อที่ประมาณ 1 งานนี่เอง แม้จะยังไม่มีสัตว์น้ำในตอนนี้ (ปฐมเหตุมาจากเคยมีปลานิลตัวขนาดฝ่ามือนับร้อยอยู่ในนี้ แต่สูญหายไปในวันเดียวโดยไร้เหตุผล และก็ไม่อยากจะรู้สาเหตุด้วยเพื่อรักษาอารมณ์ให้ดูดี)

ในยามเย็นริมสระน้ำนี้มีชิงช้าไม้เก่าๆ อยู่ตัวหนึ่งใต้กอไผ่เป็นที่นั่งพักผ่อนยามที่ต้องออกมาถางหญ้า ตัดกิ่งไม้ริมรั้วอยู่บริเวณพื้นที่หลังบ้าน ดังที่กล่าวถึงมาแล้วว่าหลังบ้านนั่นจะเป็นต้นไม้ประเภทยืนต้นเสียมากเช่น มะม่วงหลากหลายพันธู์ มะขามยักษ์(เคยพบฝักยาวที่สุดถึง25 เซนติเมตร) มะขามไม่ยักษ์ ต้นหว้ายักษ์(ลูกขนาดพุทราจีนทีเดียว) มะพร้าวน้ำหอมต้นเตี้ยๆ มะยงชิด ชมพู่ ส้มโอ ฝรั่งไร้เมล็ดลูกโต มะกอกน้ำ มะละกอนานาพันธุ์หลายสิบต้น กระท้อนอีกสองต้นที่บรรจงเพาะเมล็ดขึ้นเองตอนนี้ก็สูงพ้นหัวไปแล้ว 1 ต้นส่วนอีกต้นยังเป็นต้นแคระสูงแค่คออยู่เหมือนเดิม ยังมีขนุนอีกสามต้นที่ไม่รู้พันธุ์อะไร มะยมอีกต้นที่ปลูกแบบเอาใจสุดตัวเพราะทำท่าว่าจะสิ้นชีวิตสองสามหน แล้วก็มีพืชอาหารโดยตรงเช่น ต้นขี้เหล็กใหญ่ 3 ต้นกับต้้นเล็กนับร้อย ต้นแคที่กำลังออกดอกอีกนับร้อย(และมีต้นอ่อนเกิดแทบทุกตารางนิ้วทุกวัน) ต้นยอ มะละกอมากมายหลายต้น ข่า ตะไคร้ กะเพรา โหระพา แมงลัก ยี่หร่า พริกสวน มะกรูด มะนาว แถมด้วยต้นลิ้นฟ้าอีกสองต้น ต้นไม้เหล่านี้เป็นงานประจำที่ต้องดูแลกันโดยตลอดไม่เหมือนกระถิน ตำลึง และชะอมที่ปีนป่ายขึ้นตามข้างรั้วโดยรอบแล้วก็ตามต้นไม้ใหญ่ นี่ยังไม่นับต้นยูคาลิปตัสสูงเทียมฟ้าอีกหลายสิบต้น กับต้นสักอีกมากมายที่หลายต้นกำลังเริ่มขยับขยายเพาะไว้แล้วก็เอาลงปลูกในพื้นที่ว่าง สองประเภทหลังนี่แน่ใจว่าคงไม่ได้ปลูกไว้เป็นอาหารแน่นอน

ส่วนด้านหน้าบ้านกลับมีภาระที่หนักกว่าเสียอีกในการเพาะพันธุ์ขยับขยายบำรุงรักษาไม้ดอก ไม้ประดับนานาพันธุ์ให้เติบใหญ่ ก่อนที่จะเริ่มทำการปรับแต่งภูมิทัศน์ให้เรียบเนียนสบายตาเป็นที่พักผ่อนอารมณ์ ซึ่งคาดว่าคงต้องใช้เวลาอีกนาน แน่ละว่าต้องยาวนานจนกว่าจะหมดลมหายใจไปข้างหนึ่ง ไม่ตัวเราก็ต้นไม้