ชมสวน
บริเวณด้านทิศเหนือของตัวบ้านซึ่งเป็นพื้นที่ว่างแต่ได้รับการถมดินไว้สูงระดับเดียวกับพื้นดินบริเวณตัวบ้านแล้ว เป็นพื้นที่ที่เตรียมไว้สำหรับการต่อเติมออกไปเป็นห้องครัวและห้องรับรองแขกเหรื่อ แต่ยังรองบประมาณในการก่อสร้างอยู่ ดังนั้นพื้นที่ตรงนี้จึงใช้เป็นที่อยู่ชั่วคราวสำหรับอาหารนานาชนิดทั้งชนิดอยู่ประจำเป็นการถาวร อันได้แก่ ต้นขี้เหล็ก ต้นแค ต้นยอ มะกรูด ยี่หร่า โหระพา กะเพรา แมงลัก ตะไคร้ กับชนิดที่มาอาศัยเป็นการชั่วคราว เช่น กระเจี๊ยบ ฟักทอง สำหรับผักโขมจีนที่เห็นในภาพ จะเห็นได้ว่ามีขนาดที่ค่อนข้างใหญ่โตเอาการดูได้จากขนาดของใบก็แล้วกัน ส่วนลำต้นนั้นสูงประมาณ 2 เมตรแล้วในวันที่ถ่ายภาพไว้ ซึ่งจะเห็นได้ว่ายังมีส่วนยอดอยู่เพราะต้องการจะเก็บเมล็ดพันธุ์สะสมเอาไว้ก่อนเพื่อการขยายพันธุ์ออกไปในวันข้างหน้าบนพื้นที่อื่นๆ ที่เหมาะสมกว่านี้ สำหรับช่วงนี้ก็สามารถเก็บมาทำอาหารได้หลายมื้อแน่นอนจากจำนวน 20 กว่าต้นที่กำลังงอกงามอยู่
ถึงแม้ว่าจะมีพืชผักสวนครัวขึ้นอยู่นานาชนิดจนกินไม่ทันแต่กลับไม่มีเวลาจะไปจัดการอะไรเพราะเวลาส่วนใหญ่ที่ใช้หมดไปกับการราวีเหล่าวัชพืชหลากชนิดที่ขึ้นมาอย่างหนาแน่นเช่นเดียวกัน เนื่องจากความอุดมสมบูรณ์ของผืนดินซึ่งได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากเหล่าใส้เดือนที่มีอยู่ชุกชุมแต่ละตัวตัวใหญ่เกือบเท่านิ้วก้อย ทำให้ต้องเสียเวลาไปตามเก็บมาลงกาละมังเพาะเลี้ยงไว้สำหรับพรวนดินสะระแหน่ ผักชีฝรั่ง และต้นหอม ในภาชนะที่ยกสูงขึ้นมา ผลประโยชน์ที่ได้รับมาก็คือต้นพริกขี้หนูประมาณ 20 กว่าต้นก็พลอยงดงามไปด้วยโดยปริยายโดยไม่ต้องไปพรวนดินเองให้เสียแรง และจากการไล่ถากถางรื้อถอนต้นหญ้าทำให้รู้ว่าต้นมันมือเสือที่ปลูกไว้นานแล้วยังคงมีชีวิตอยู่และก็เติบโตอยู่กลางป่าหญ้าด้วยเช่นกัน ส่วนต้นกระท้อนที่ปลูกไว้จนลืมแอบออกลูกมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้เห็นแต่ลูกเน่าๆ ตกอยู่ใต้ต้นหลายลูก
ผ่านเลยไปข้างสระน้ำต้นหว้ายักษ์ซึ่งเติบใหญ่ให้ผลผลิตมาแล้วตั้งแต่ปีที่แล้วก็กำลังโตวันโตคืน ส่วนต้นมะกอกริมขอบสระยังคงเติบโตอย่างเชื่องช้า สองปีที่ผ่านมายังคงสูงเพียง 60 เซนติเมตรเท่านั้นเอง ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องไปเร่งการเติบโตเหมือนกับต้นฝรั่งเวียตนามที่ยังมองไม่เห็นวี่แววว่าจะมีทายาทออกมาให้ลิ้มรสซักที
ช่วงนี้เมื่อมีเวลาว่างก็จะเดินไปหาขุดต้นสักที่งอกเงยขึ้นมาทั่วบริเวณบ้านเอามารวมๆ ไว้เป็นจุดเดียวกัน รอเวลาที่จะเติบโตเพื่อใช้งานใน 80 ปีข้างหน้า เมล็ดทั้งหมดที่แอบงอกขึ้นมานั้นได้มาจากต้นใหญ่ทางทิศตะวันตกของบ้านที่ปลูกไว้เมื่อ 10 ปีที่แล้วในตอนปลูกบ้านเสร็จใหม่ๆ วันนี้มีเส้นผ่าศูนย์กลางตอนโคนกว่า 20 นิ้วแล้วส่วนสูงประมาณ 15 เมตรเห็นจะได้
บ้านข้างนอก ไม่ใช่บ้านที่แท้จริง
เป็นบ้านสมบัติ บ้านอยู่ในโลก
ส่วนบ้านที่แท้จริงของเรา คือ ความสงบ
พระพุทธเจ้าทรงให้สร้างบ้านเรือนตัวเอง
โดยวิธีปล่อยวางให้มันถึงความสงบ .....
หลวงพ่อชา สุภัทโธ (พระโพธิญาณเถร)
วัดป่านานาชาติ บ้านบุ่งหวาย อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น