สังคมในชุมชน
วันนี้ขึ้นต้นด้วยภาพของไก่ชน ไม่ได้มีความคิดที่จะชวนใครมาร่วมอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยแต่โบราณด้วยการตีไก่หรอกนะ เพราะด้วยใจจริงแล้วไม่ควรเรียกเรื่องนี้ว่า การกีฬาหรือวัฒนธรรมไทย แต่ควรจะเป็นเรื่องเฉพาะกลุ่มของพวกนักพนันและกลุ่มที่เป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง ซึ่งมีความสุขสนุกสนานเมื่อได้พบเห็นความเจ็บปวดและทุกข์ทรมาณของชีวิตผู้อื่น แต่ไก่ชนที่เลี้ยงเอาไว้นี้เป็นการเลี้ยงเพื่อแก้เหงามากกว่าและเห็นมันเป็นเหมือนเพื่อน เหมือนลูกหลาน ที่ต้องเลี้ยงดูเอาใจใส่เหมือนกับคนในครอบครัว เพราะเชื่อว่ามันก็คงมีความคิด มีความรู้สึกเหมือนกับคนเรา เนื่องจากมันเป็นสิ่งที่มีชีวิตเช่นกัน เจ้ายาวตัวนี้ก็เช่นกันเลี้ยงมันมาตั้งแต่ออกจากไขและสะดุดตากับความเชื่องผิดพี่น้องของมัน เลยเอาใจมันเป็นพิเศษตลอดมา ดังนั้นการที่มันเดินเข้ามาคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ เวลาเดินลงไปบริเวณหลังบ้าน แล้วก็จะบินขึ้นไปเกาะบนราวเหล็กตากผ้าหรือกิ่งไม้สูงๆ พร้อมกับโก่งคอขันหลายๆ ครั้ง เป็นเหมือนกับการแสดงตนทักทายหรือประจบเอาใจเพราะรู้จักถึงความรักจากผู้เป็นเจ้าของและผู้อุปถัมภ์เกื้อกูลมัน นั่นคือภาพถ่ายที่เจ้ายาวไ่ก่ชนเพศผู้บรรจงแอ็คชั่นต่อหน้ากล้อง ก