บ้านของเรา

บ้านของเราปลูกสร้างอยู่ในพื้นที่ประมาณ 3 ไร่และจากแนวรั้วด้านหลังฝ่าทุ่งนาออกไปมีระยะห่างจากด้านหลังของวัดประจำตำบลเพียงไม่กี่ร้อยเมตร ซึ่งก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าบ้านของเราอยู่หลังวัด หรือว่าวัดมาอยู่ข้างหลังบ้านเรา แต่ที่แน่นอนที่สุดก็คือยังไม่เคยเดินเข้าไปในบริเวณวัดเลยสักครั้ง แม้จะ "คิดเอาว่า" ตัวเองเป็นพุทธศาสนิกชนที่เคร่งครัดต่อศีลธรรมอย่างมากคนหนึ่งชนิดที่รับรองตัวเองได้เลยว่า "มากกว่าพระภิกษุสงฆ์บางรูป" เสียอีก นั่นพูดถึงเรื่องการปฏิบัติตามหลักธรรมเท่านั้นนะ เพราะยังไม่เคยคิดจะออกไปเเดินบิณฑบาตให้ชาวบ้านจับส่งโรงพยาบาลบ้า นอกจากศาสนาพุทธจะเป็นหลักของความเชื่อแล้ว ศาลพระภูมิแม้จะเป็นแนวทางพราห์มแต่ก็ผูกพันกับศาสนาพุทธจนแยกกันไม่ออกเสียแล้ว จึงนับเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเครื่องยึดเหนี่ยวทางจิตใจที่มีคุณค่าสูงสุดเช่นกัน แต่จุดประสงค์ที่ต้องการจะกล่าวถึงน่ะไม่ได้เน้นไปที่ัวัดหรือศาลพระภูมิ แต่เป็น "สัจธรรม" ที่พระพุทธองค์เป็นผู้เผยแผ่มาถึงพวกเรา ซึ่งถึงบ้างไม่ถึงบ้าง รู้เรื่องบ้าง "ไม่ยอมรับรู้้บ้าง" และไม่ค่อยจะให้ความสนใจที่จะนำไปปฏิบัติ

ภาพที่เห็นข้างบนนั่นไม่ใช่ภาพศิลป์ หรือพรรณไม้ต่างดาว หรือกล้วยไม้พันธุ์ใหม่ที่ผสมเทียมขึ้นมาหรอกครับ ก็แค่ดอกมะขามธรรมดาๆ นี่เองที่ปลูกไว้หลังบ้าน แต่ถ้ามองใกล้ๆ แล้วก็ใช้จินตนาการซักนิดก็จะเห็นว่ามันสวยงามกว่าที่เคยเห็นมา เพราะจะว่าไปแล้วก็ไม่เคยให้ความสนใจกับมันอย่างลึกซึ้งมาก่อน เพียงแต่รู้ว่าดอกมะขามกับยอดอ่อนๆ ของมันน่ะเวลาเอามาต้มกับปลาแล้วรสชาติมันแซ่บอย่าบอกใคร โดยเฉพาะถ้าเป็นปลากดด้วยแล้วอย่าให้พูดเลยมันชวนน้ำลายสอน่ะ แต่จากภาพที่เห็นน่ะไม่ใช่แค่เป็นดอกมะขามทั่วไปนะครับเพราะต้นที่ปลูกไว้น่ะเป็นพันธุ์มะขามยักษ์ หมายความว่ามันต้องใหญ่กว่าธรรมดาแน่นอนต้นหลังบ้้านต้นนี้ปลูกไว้ครั้งแรกประมาณปี 2545 ด้วยการเพาะเมล็ดเองและนำมาปลูกไว้บริเวณกึ่งกลางพื้นที่ว่างหลังบ้านเพื่อหวังร่มเงาในภายหน้า และแล้ววันหนึ่งในปีต่อมาก็เกิดอัคคีภัยโดยเจตนาเพราะแม่บ้านเผาป่าหญ้าหลังบ้านแล้วคุมไฟไม่อยู่ ทำเอาต้นมะขามสูงแค่เมตรกว่าๆ ต้นนี้กลายเป็นซากดำเกรียมในทันที ต่อจากนั้นมาอีกเกือบปีมันฮึดสู้ชูลำต้นงอกขึ้นมาใหม่เนื่องจากรากแก้วยังมั่นคงอยู่ เกือบปีต่อมามันโตขึ้นสูงเกือบเมตรและแล้วก็เกิดอัคคีภัยซ้ำรอ

ภายในบ้านที่อยู่จะมีส่วนตรงกลางที่กำหนดให้เป็นเส้นทางเดินระหว่างห้องซึ่งปิดกั้นไว้ทั้งสองฟาก จากความกว้างเพียงสองเมตรก็จะถูกแบ่งเอาไปให้กับชั้นวางหนังสือขนาความกว้าง 30 เซนติเมตร ความยาว 300 เซนติเมตรและสูง 150 เซนติเมตร โดยแบ่งออกเป็น 3 ชั้นกั้นไว้เป็นชั้นละ 4 ช่วงเท่าๆ กัน ภายในบรรจุไว้ด้วยหนังสือเรียนของวิชารัฐประศาสนศาสตร์ของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราชครบทั้งหลักสูตรพ่วงด้วยตำราเรียนของวิชานิติศาสตร์ วิชาเทคโนโลยี่สารสนเทศ วิชาศึกษาศาสตร์ ปะปนอยู่ด้วยเป็นบางเรื่อง ซึ่งวิชาเหล่านี้ก็ลงทะเบียนเรียนเพิ่มเติมไว้เพื่อศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเท่านั้น ไม่ได้หวังใบปริญญามาเก็บไว้ให้หนักคุณวุฒิหรอก เพราะอายุก็มากแล้วไม่รู้จะไปสมัครงานที่ไหน นอกจากนั้นก็จะมีเอกสารการเรียนของวิชาทหาร ตั้งแต่หลักสูตรนักเรียนนายสิบ หลักสูตรชั้นนายร้อย หลักสูตรชั้นนายพัน หลักสูตรนายทหารสารวัตรสืบสวนสอบสวน แล้วก็เป็นเอกสารในการประชุมสัมนามากมายก่ายกองหลายเรื่องราว แถมท้ายด้วยเอกสารเกี่ยวกับยาเสพติดที่รวบรวมไว้เมื่อคราวเข้าไปอบรมหลักสูตรเจ้าพนักงาน ป.ป.ส. แล้วก็มีประมวลกฎหมายอาญา ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา