บ้านของเรา

ช่วงเวลาประมาณ 1600 ของทุกวันจนถึง 1800 จะเป็นช่วงเวลาที่อุทิศให้กับต้นไม้ใบหญ้าโดยรอบพื้นที่บ้านเป็นประจำทุกวันไม่เคยขาด นับตั้งแต่การดูแลตกแต่ง ปลูกใหม่ โยกย้ายกระถาง ปรับแต่งพื้นที่ รวมไปถึงการใส่ปุ๋ย รดน้ำ ทั้งหน้าบ้านและหลังบ้านในพื้นที่ทั้ง 3 ไร่ หน้าบ้านนั้นจะมีต้นมะม่วงต้นนี้เพียงต้นเดียวที่แตกแถวมาเพราะส่วนมากอีกประมาณ 8-9 ต้นจะอยู่พื้นที่หลังบ้าน ส่วนมากจึงเป็นพวกไม้ดอก ไม้ประดับทั้งสิ้น คาดว่าคงใช้เวลาอีกประมาณ 10 ปี พื้นที่บริเวณนี้น่าจะเสร็จสมบูรณ์ตามแบบที่วางเอาไว้ ก็จะพยายามอยู่ให้ถึงแล้วก็ทำให้เสร็จจนได้ ในบางโอกาสจะมีบางหนที่ขยันเป็นพิเศษก็จะใช้เวลาตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นในการทำกิจกรรมเหล่านี้ เช่น กรณีที่คอมพิวเตอร์มันเจ๊งสนิททั้งสองเครื่อง หรือกรณีที่ไฟฟ้าดับทั้งวัน ก็จำเป็นต้องลงมาสนุกกับงานโยธาภาคพื้นดิน มันเป็นความสุขที่ไม่ต้องเสียเงินไปซื้อหา แม้ว่าจะต้องอยู่เพียงลำพังคนเดียวเงียบๆ แต่ก็มีความสุขกับกิจกรรมที่กระทำอยู่ ได้พบเห็นความเปลี่ยนแปลงของต้นไม้ใบหญ้าที่เราลงมือลงแรงกระทำด้วยตนเองมานานกว่า 10 ปี ทุกอย่างสำเร็จลงด้วยมือของเราโดยปราศจากข้อขัดแย้ง ผลประโยช

ย้อนกลับไปเมื่อห้าปีกว่าๆ ที่ผ่านมา บริเวณนี้มีเพียงหญ้าขน ต้นไมยราพที่ขึ้นปกคลุมเต็มพื้นที่ ทำให้ต้องออกแรงถากถางอยู่เป็นนิจสิน และก็มีอยู่วันหนึ่งที่เดินแทะมะม่วงสุกลูกโตเบ้อเริ่ม เรียกว่าใหญ่เกินปกติธรรมดาของน้ำดอกไม้ พอกินเสร็จก็หันซ้ายหันขวาไปมา แล้วก็ตัดสินใจวางแผนสร้างร่มเงาให้กับพื้นที่ด้านหน้าของบ้านเป็นชื้นพิเศษด้วยการขุดหลุมเพาะมะม่วงเมล็ดนี้ลงในดินแบบสดๆ เลย และก็เป็นไม้ผลเพียงต้นเดียวของหน้าบ้านที่ตั้งใจปลูก เนื่องจากพื้นที่หน้าบ้านทั้งหมดได้กำหนดรูปแบบให้เป็นพื้นที่ของไม้ดอกและไม้ประดับเท่านั้น แต่อันที่จริงที่ใกล้ๆ กันมีต้นมะพร้าวยังคงยืนต้นอยู่อีก 1 ต้นจากเดิมมีอยู่ 4 แล้วถูกหนอนทำลายตายหมดสิ้นไป มะพร้าวต้นนี้ยังไม่ยอมตายแต่ก็ไม่กล้าตัดมันทิ้งตามแผนการเดิมเพราะเป็นมะพร้าวน้ำหอมที่เคยกินน้ำกินเนื้อมาตั้งแต่ตอนสูงเพียงแค่สุดแขนเอื้อม มาถึงวันนี้มันสูงไปกว่า 5 เมตรเสียแล้ว กินยากจนเลิกกินไปเองด้วยความขี้เกียจสอยน่ะ ที่พูดถึงมะม่วงต้นนี้ก็เพราะในวันนี้มันออกดอกเป็นครั้งแรกในชีวิตของมันครับตั้งแต่ต้นเดือนมกราคมในช่วงอากาศกำลังหนาวเย็น และด้วยความสูงเพียงสองเมตรครึ่งทำ