บ้านของเรา

สิบกว่าปีมาแล้วที่ใช้ชีวิตอยู่บนเบาะรถคันนี้ในการเดินทางรวมระยะทางได้นับแสนกิโลเมตร ไม่ว่าจะร้อนแดด ทนสู้อากาศหนาวเย็นหรือจะฝ่าสายฝนกระหน่ำรุนแรงเพียงใด ชีวิตก็ยังคงปลอดภัยเสมอมา แม้ว่าบางครั้งบางหนจะเมาไปบ้างจนเผลอบิดเกินกว่า 130 ซึ่งก็เป็นนานๆ ครั้ง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะแคล้วคลาดจากอุบัติเหตุเสมอไปแม้ว่าจะใช้ความระมัดระวังจนถึงที่สุดแล้วก็ตาม แต่ทุกครั้งสาเหตุไม่ได้เกิดจากสภาพของรถที่ซื่อสัตย์เสมอมา และไม่ได้เกิดจากสภาพความพร้อมของคนขับขี่แต่อย่างใด แต่อุบัติิเหตุทั้ง 5 ครั้งเกิดจากเหตุสุดวิสัยที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลย เพราะความเร็วที่ใช้โดยเฉลี่ยประมาณ 80-100 กม./ชม.เท่านั้นเอง ครั้งที่ 1 รถไถนาชนิดเดินตามพ่วงด้วยกระบะท้ายบรรทุกอ้อยเต็มลำวิ่งอยู่บนถนนสายตรงไม่มีทางแยกซ้ายขวาให้เห็นเลยในระยะครึ่งกิโลเมตร พอตามหลังเข้าใกล้ระยะห่างประมาณ 20 เมตรจึงกดแตรขอทางแล้วแซงขวาขึ้นไปด้วยความเร็วประมาณ 80 กม./ชม. ปรากฎว่าผู้ขับขี่ได้หักหน้ารถเลี้ยวขวาขวางถนนอย่างกระทันหัน แล้วค่อยหันมามอง สรุปได้ว่าไม่มีทางที่จะพ้นจากการชนไปได้แน่นอนจึงตัดสินใจบิดคันเร่งพารถกระโจนลงจากถนนไปจอดอยู่กลางทุ่งน