คุณค่าของอาหาร
อาหารมื้อกลางวันวันนี้ขอเดินออกไปเลือกหาจากข้างหลังบ้านดูก่อน ดอกแคเพิ่งจะแกงส้มไปเมื่อสองวันก่อนต้องพักไว้สักระยะแล้วค่อยเก็บมาผัดน้ำมันจิ้มน้ำพริกกะปิในคราวหน้า มะขามต้นเล็กกำลังเริ่มออกดอกเต็มต้น เห็นทีจะต้องฝากชาวบ้านไปหาปลากดตัวโตๆ มาไว้สักตัวล่ะสำหรับมื้อหน้า งวดนี้ขอเอาใกล้ๆ มือนี่แหละเป็น ผักโขมจีนใบใหญ่เขียวสดใสเหมาะสำหรับอาหารจานด่วนด้วยการผัดน้ำมันหอยใส่ซอสเล็กน้อย เท่านี้ก็เพียงพอในการมีชีวิตรอดไปได้อีกวันหนึ่งแล้ว ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นอาหารราคาแพงในภัตตาคารเลิศหรู(แต่รสชาติสุนัขไม่รับประทาน) ไม่จำเป็นต้องเป็นอาหารที่รสชาติเหนือชั้นที่ระดับฮ่องเต้ยังต้องร้องไห้ด้วยความอร่อย ไม่จำเป็นต้องอวดความมั่งมีให้ชาวบ้านเค้าอิจฉาในความร่ำรวยหรือความเป็นคนระดับสูง จนก้มลงมามองไม่เห็นนิ้วหัวแม่โป้งตีนตัวเอง แน่ล่ะ ว่าคนพวกนี้ย่อมมองไม่เห็นหัวของชาวบ้านด้วยเช่นกัน จึงมักมีข่าวคนพวกนี้เดินสะดุดหัวชาวบ้านล้มลงมาปากแตกเป็นประจำ การให้ความสำคัญกับอาหารจึงควรมองที่คุณค่าของอาหารมากกว่ามองไปที่สภาพแวดล้อมทางสังคมของ "อาหาร" ทำให้มองเห็นคุณค่าด้วยสายตาของสังคม ไม่ใช่ด้วยคุณค่าของ