วันรวมญาติ ?
นายโสรัตน์(โจ้) อินทศรี
เมื่อ 3 ตุลาคม 2555 ก็เป็นอันต้องมีความจำเป็นที่จะต้องเดินทางไกลออกจากบ้านเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี นับตั้งแต่ลาออกจากราชการมา เนื่องจากหลานชายคนหนึ่งเป็นลูกชายของน้องสาวประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตขณะที่ไปทำงานกับพ่อในช่วงปิดเทอมที่ จ.นครสวรรค์ ก็จำเป็นต้องรบกวนอาศัยความช่วยเหลือจาก จ.ส.อ.เสนาะ เที่ยงธรรม ลำบากขับรถส่วนตัวมาจาก อ.อรัญประเทศ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ติดปฏิบัติหน้าที่ในการกำกับดูแลลูกน้องอีกมากมายทำงาน ออกมารับที่ อ.วังน้ำเย็น ก่อนจะเดินทางไปพักที่บ้านของน้องสาวอีกคนที่ คลองสาม จ.ปทุมธานี ถึงที่หมายเอาตอนเกือบห้าทุ่ม เมื่อมาส่งแล้วก็ต้องเดินทางกลับไปในช่วง ตี 1 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ต่อที่ อ.อรัญประเทศ ซึ่งไปถึงที่หมายเอาเกือบๆ ตี 4
สำหรับ จ.ส.อ.เสนาะ เที่ยงธรรม นั้นเคยเป็นผู้ร่วมงานกันมาก่อนนานมากแล้ว และจำได้ว่าเคยได้รับความช่วยเหลือมาหลายครั้งหลายหน ในเรื่องเร่งด่วนแบบนี้ ตั้งแต่งานศพ คุณยาย คุณพ่อ คุณแม่ งานอื่นๆ ทั้งส่วนตัวและงานของทางราชการ จนมาถึงงานนี้เพิ่มมาอีก 1 งาน รวมเวลาเกือบ 20 ปีเข้าไปแล้วที่ได้รับความช่วยเหลือมาโดยตลอด และหลังพิธีฌาปนกิจศพในวันที่ 7 ตุลาคม ก็ต้องเดินทางมารับกลับไปอีกรอบ ถึงที่หมาย อ.วังน้ำเย็น สองทุ่มกว่าๆ
นายอุดร นางจงรัก อิทศรี
แต่ชีวิตทุกชีวิตย่อมมีจุดสิ้นสุดของตนแตกต่างกันออกไป โดยไม่มีใครจะไปเปลี่ยนแปลงหรือพยายามยื้อยุดฉุดรั้งขอมีชีวิตยืนยาวไปจนถึง 100 กว่าปี เพราะทุกชีวิตเกิดมาจากธุลีย่อมกลับคืนสู่ผงธุลีในที่สุด แต่มันก็ควรจะเป็นไปตามหลักของธรรมชาติ นั่นก็คือ การเสียชีวิตดับสูญไปตามอายุขัย ดังนั้น การสูญเสียจากอุบัติเหตุจึงเป็นเหตุที่ทำให้เกิดความโศรกเศร้าของผู้ให้กำเนิดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
นั่งจากซ้าย : นางจงรัก อินทศรี และ นางอุษา ชักนำ
ยืนจากซ้าน : นายวิมล พันโทชนินท์ และ นายภักดี เพชรรัตน์
และจากงานนี้เองจึงทำให้ห้าคนพี่น้องมีโอกาสได้มาพบปะพร้อมหน้าพร้อมตากันเป็นครั้งแรกในช่วงเกือบยี่สิบปีทีเดียวนับตั้งแต่งานศพคุณแม่เมื่อเดือนพฤษภาคม 2539 ส่วนครั้งนี้ก็คงจะมีแต่น้องชายคนเล็กคนเดียวที่ต้องเดินทางมาไกลที่สูดโดยขับรถยนต์มาตามลำพังคนเดียว โดยออกมาจาก จ.ตรัง ตั้งแต่บ่ายสามโมงมาถึงคลองสามเอาตอนเกือบตีสี่ของวันใหม่ รวมเวลากว่า 13 ชั่วโมง และเป็นคนเดียวที่ยังไม่มีโรคประจำตัวเหมือนพี่ๆ ทั้ง 4 คน
วันเวลาที่ผ่านไปบอกเราให้รู้ให้เข้าใจถึงธรรมชาติของมนุษย์ได้ดี ขึ้นอยู่กับตัวของเราเองว่าพร้อมที่จะเปิดใจรับรู้ถึงข้อนี้หรือไม่ ? และพร้อมที่จะเดินเข้าหาความจริงหรือไม่ ?
นรชาติวางวาย มลายสื้นทั้งอินทรีย์
สถิตย์ทั่วแต่ขั่วดี ประดับไว้ในโลกา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น