มองไปข้างหน้า

ต้นพญานาคราช

วงศ์ Monadenium
ชื่อไทย ต้นพญานาคราช
ชื่อท้องถิ่น Lugardiae
ถิ่นกำเนิด แอฟริกาตะวันออก

ลักษณะทางกายภาพ เป็นไม้ฉ่ำน้ำ ลำต้นยาวรูปทรงกระบอกสามารถตั้งได้สูงถึง 60 ซ.ม. ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2.5-4 ซ.ม. รอบลำต้นมีตาคล้ายรูปขนมเปียกปูน หรือหกเหลี่ยม มีหนาม 2 อันขนาด 1-2 มิลลิเมตร สีแดง อยู่ตรงกลางตาออกมาพร้อมใบ ลักษณะของใบคล้ายกับใบพายตรงปลายใบแหลม ใบออกจากลำต้นไม่มีก้าน ความยาวสูงสุด 10 ซ.ม. เมื่อโดนแดดจัดใบจะเป็นสีแดง

การออกดอก จะออกดอกเมื่อต้นแก่ ดอกจะออกจากลำต้นระหว่างตา ลักษณะของดอกจะเป็นเหมือนหูกระต่ายหงายท้อง กลีบดอกชั้นนอกที่อยู่ข้างบนจะสั้นแบน กลีบดอกชั้นนอกที่อยู่ข้างล่างจะยาวเหมือนหูกระต่ายมีรอยหยักตรงปลายกลีบ ดอกชั้นในเป็นวงกลมสีแดง เกษรสีเหลือง ดอกจะออกห่างจากยอดประมาณ 3-4 ชั้นตาล้อมยอดไว้

ลักษณะนิสัย เป็นไม้ชอบแดด ทนแล้ง จะแตกตายอดจากโคนต้น ไม้ต้นนี้ ไม่ถูกโรคกับน้ำฝนเป็นอย่างยิ่ง แม้เลี้ยงจนต้นยาวเป็นเมตรๆ แล้วพอโดนฝนตกใส่ไม่กี่ครั้งก็มีสิทธิ์เน่าทั้งกอได้

การขยายพันธุ์ ด้วยวิธีการตัดลำต้นที่มีขนาดความยาว 10-15 ซ.ม. ตัดให้ติดโคนต้นหรือติดลำต้นหลักของกิ่งที่ตัด

พฤกษานุภาพ เชื่อกันว่าเป็นว่านที่มีอิทธิฤทธิ์ตลอดทั้งหัว รากต้นใบใช้คุ้มตรองอันตรายจากภูตผีปีศาจ

การปักชำ การผสมดินชำให้ใช้ ดินร่วนละเอียด(อย่าใช้ดินเหนียว) 1 ส่วน ทรายละเอียด 1 ส่วน ขี้เถ้าแกลบ 1 ส่วน ขุยมะพร้าว 1 ส่วน (ดินสำหรับชำนี้ห้ามผสมปุ๋ยอย่างเด็ดขาด ควรจะใช้ขี้เถ้าแกลบอย่างเดียวล้วนๆ ) ถ้าเป็นดินปลูกให้ผสมพวกวัสดุหยาบเช่น เศษถ่าน เศษอิฐ เศษเปลือกหอย ทรายหยาบ หรือพวกก้อนกรวด ลงไปด้วยก็จะดีมาก การชำถ้าเป็นท่อนสั้นๆ ให้ปักลงไปตรงๆ เอาแค่พออยู่ได้ไม่ล้มอย่าปักลึก ถ้าเป็นท่อนยาวๆ ให้วางพาดปากกระถางให้ส่วนโคนวางอยู่บนดินในกระถาง(ไม่ต้องกลบ)แล้วหาอะไรยึดไว้อย่าให้โคนกระดก รดน้ำครั้งเดียวให้ชุ่ม แล้วเอาวางไว้ในที่รำไร อย่าให้ร่มมากและอย่าให้ตากแดด ที่สำคัญคืออย่าให้โดนฝนอย่างเด็ดขาด พอเริ่มแตกยอดแตกใบดี ก็แยกเอาออกมาปลูกได้ ทุกครั้งที่แยกต้นทำรากขาดหรือเป็นแผลอย่ารดน้ำทันที ทิ้งไว้ซัก 24 ชั่วโมงแล้วค่อยรด เมื่อต้นยังเล็กให้ปลูกที่ร่มรำไรเค้าจะโตเร็วมาก พอสมบูรณ์ต้นยาวแล้วจึงขยับออกมาให้โดนแดดบ้าง ใบจะเล็กลงและสวย

ครั้งแรกที่เคยปลูกเอาไว้ก็นานมาแล้วประมาณปี 2545 ตอนนั้นขอเพื่อนมาเป็นกิ่งสั้นๆ แค่ 3 เซนติเมตร
จึงประคบประหงมเป็นอย่างดีจนเริ่มแตกกอเป็นหลายๆ กิ่งจึงเริ่มแยกออกมาเพาะไว้หลายๆ กระถางพร้อมกับทดสอบแนวทางการเจริญเติบโตในหลายๆ วิธี ทั้งการเอาไปตั้งไว้กลางแดด บางกระถางหลบไว้ในร่มตลอด บางกระถางให้รับแดดอ่อนๆ บางกระถางชุ่มน้ำ บางกระถางก็ให้อดน้ำ แล้วค่อยมาพบวิธีการที่เหมาะสมในที่สุด ตอนนี้จึงต้องมองหาทำเลที่อยู่ที่เหมาะสมให้ใหม่ล่ะ คิดว่าคงจะย้ายจากหน้าบานลงไปยึดหัวหลักหัวตอในสวนหย่อมเป็นที่อยู่ถาวร เพือ่ที่จะมีธอกาสทอดตัวห้อยระย้าลงมาเติบโตอย่างอิสระเสรี

วันนี้ที่หมู่บ้านมีการเลือกตั้งผู้ใหญ่บ้านอีกครั้ง หลังจากที่มีการเลือกตั้งเมื่อต้นเดือนนี้และ ว่าที่ผู้ใหญ่บ้านก็ถูกยิงตายไปเรียบร้อยภายใน 3 วันหลังการเลือกตั้ง และเชื่อได้ว่าเรื่องก็คงเงียบหายไปเหมือนกับหลายๆ เรื่องที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองนี้เพราะ จนท.ตำรวจท่านคงไม่มีเวลามาสืบสวนหาตัวผู้กระทำผิด(หรืออาจจะรู้ตัวแล้วว่าไปแอบอยู่หลังตอไม้ต้นไหน) ชาวบ้านก็คาดเดากันไปต่างๆ นาๆ แต่เชื่อว่าไม่ใช่เพราะผลการเลือกตั้งอย่างแน่นอน เพราะผู้ตายนั้นเคยทำหน้าที่เป็นหัวคะแนนให้กับนักการเมืองระดับใหญ่ๆ มาก่อนและมีข่าวคราวไม่ค่อยดีเรื่องผลของคะแนนกับเงินที่ได้รับมา แต่นั่นก็เป็นข่าวลือในระดับชาวบ้าน ซึ่งใช้วิจารณญานวิเคราะห์ข่าวตามสมมุติฐานจากคำเล่าลือเป็นสำคัญ ความน่าเชื่อถือจึงเป็นศูนย์

หลากหลายความคิดของผู้คนในสังคมเกิดขึ้นมาจากความเชื่อมั่นในสติปัญญาของตนเป็นอันดับแรก ดังนั้นหากมีผู้หนึ่งผู้ใดมีความคิดที่ขัดแย้งกันกับตน นอกจากจะถือว่าเป็นฝ่ายตรงข้ามแล้วยังถือว่าเป็นผู้ที่ไม่น่าคบหาสมาคมด้วยอย่างยิ่ง นี่คือแนวทางในการปฏิบัติตนของผู้คนในยุคนี้ ซึ่งก็เป็นไปตามเจตนารมณ์ของนักการเมืองที่ต้องการเห็นความขัดแย้งเกิดขึ้นในสังคมให้มากที่สุด เพื่อที่ตนจะได้มีโอกาสสร้างความพอใจให้เกิดขึ้นกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่มีมากกว่า โดยอาศัยพลังมวลชนเป็นตัวจักรในการขับเคลื่อนเกมการเมืองให้เดินไปในทิศทางที่ตนต้องการ และหลบซ่อนกอบโกยแสวงหาผลประโยชน์อยู่อย่างเงียบๆ เบื้องหลังความวุ่นวายต่างๆ ที่เกิดขึ้นหน้าฉากนั้น

แนวทางของนายทุนไม่เคยเปลี่ยนแปลง และเมื่อนายทุนแฝงตัวเข้ามาเป็นนักการเมือง ผลที่เกิดขึ้นก็ยิ่งทวีความน่าสะพรึงกลัวให้มากขึ้น ประเทศชาติคงต้องเตรียมตัวที่จะรับภัยพิบัติที่กำลังคืบคลานมาทีละน้อย และประชาชนที่หน้ามืดตาบอดคงจะรู้ตัวว่าเป็นเหยื่อก็ต่อเมื่อทุกอย่างสายเกินไปเสียแล้ว

และเมื่อบ้านเมืองพินาศย่อยยับลงพวกนายทุนและนักการเมืองเหล่านี้ก็จะพากันบินออกไปเสวยสุขยังต่างแดนอย่างสุขสบาย ปล่อยให้ประชาชนกอบกู้บ้านเมืองกันไปตามยถากรรมด้วยทรัพยากรของชาติเท่าที่ยังคงเหลืออยู่(ถ้าเหลืออยู่)

มองไปข้างหน้านั่น เส้นทางเดินของบ้านเมืองมืดมัวยิ่งนัก