น้ำท่วมครับ

ภาพนี้ถ่ายเมื่อ 2 ตุลาคม 2556 เวลา 0831 น. ถายหลังจากการตกหนักติดต่อกันหลายๆ วันจากมรสุมลูกแล้วลูกเล่า (รวมไปจนถึงมรสุมทางการเมืองด้วย) เป็นพื้นที่หลังบ้านบริเวณใต้ต้นมะขามยักษ์ซึ่งปกติแล้วจะถูกถากถางและกวาดใบไม้นำไปทิ้งจนเกลี้ยงเกลา ใช้เป็นสถานที่สำหรับการนั่งพักผ่อนในเวลากลางวัน กิ่งมะขามเหล่านี้ก็จะถูกตัดแต่งจนสูงพ้นศีรษะ แต่วันนี้มันตกห้อยย้อยลงมา เนื่องจากกำลังออกฝักระลอกใหม่และกำลังใหญ่ทำขนาดให้ได้มาตรฐานเป็นผลให้กิ่งเล็กกิ่งน้อยรับน้ำหนักไม่ไหว พากันลู่กิ่งรับน้ำหนักจนสุดความสามารถ บางกิ่งลงมาแตะพื้นดินก็ต้องใช้ไม้ค้ำไว้เป็นการชั่วคราว จะตัดตอนนี้ก็เสียดายน่ะ รอไว้ก่อน

น้ำที่เห็นน่ะไม่ต้องรอความช่วยเหลือจากรัฐบาลหรอกครับ พอหมดฝันซักวันสองวันมันก็จะแห้งไปเองแหละ ยิ่งถึงฤดูหนาว ฤดูร้อนยิ่งไม่มีปัญหา บริเวณนี้จะร่มรื่นที่สุดในพื้นที่ แต่ก็ไม่ได้หมายความถึงพื้นที่อื่นๆ ในอำเภอเดียวกันนะครับเพราะทราบว่าราบเป็นหน้ากลอง คือ ในพื้นที่ที่อยู่ห่างออกไปจากถนนใหญ่ส่วนมากจะเป็นที่ลุ่ม ระดับน้ำที่ท่วมก็ประมาณครึ่งบ้านเท่านั้นเอง(ชั้นบนนะครับสำหรับบานสองชั้น) ส่วนบ้านบางหลังก็สูญหายไปจากสายตากลายเป็นบ้านในเมืองบาดาลไปเลยครับ จะหุงหาอาหารก็ต้องมุดน้ำลงไปงมหาหม้อข้าวเอาขึ้นมาก่อไฟหุงข้าวบนเรือ แล้วก็มุดลงไปงมหากระทะ หาหม้อข้า หาจานขึ้นมาทีละอย่าง แต่ไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะมุดลงไปนอนในบ้านหรือเปล่า

http://www.thaiflood.com/ ศูนย์ข้อมูลเพื่อการช่วยเหลือผู้ประสบภัย ขอแนะนำให้ท่านไปเปิดดูเอาเองนะครับ เพราะรัฐบาลท่านประกาศไว้นานแล้วว่า "เอาอยู่" ผมเองไม่ค่อยจะเข้าใจความหมายของน้ำท่วมของภาครัฐเท่าไหร่ครับ เนื่องจากไม่ทราบว่าท่านเอาเกณฑ์อะไรมาเป็นตัวชี้วัด แต่ถ้าจะให้เดาแล้วละก็ วิกฤติการณ์น้ำท่วมของท่านคงหมายความถึงเมื่อมีน้ำไหลเข้าไปท่วมในบริเวณโรงงานที่ตั้งอยู่ตามนิคมอุตสาหกรรม หรือบนนถนนหน้าอาคารรัฐสภาเท่านั้น

ส่วนน้ำที่ไหลบ่าไร่นาบ้านเรือนของประชาชนนั้นเป็นเพียงเรื่องปกติธรรมดา ชาวบ้านคิดกันไปเองมากกว่าแม้ว่าน้ำจะท่วมมิดหลังคาบ้านไปแล้วก็ตาม มาตรการป้องกันน้ำท่วมที่ใช้เงินงบประมาณไปกว่า สามแสนล้าน ที่ได้รับอนุมัติมาตั้งแต่ปี 2554 ไม่ทราบว่ารัฐบาลเอาเงินจำนวนนี้ไปบริหารจัดการคุยกับน้ำถึงระดับไหน ผลถึงยังคงออกมาเหมือนเดิมและบางแห่งหนักกว่าเดิม 100 เปอร์เซนต์รวมไปถึง อำเภอกบินทร์บุรีบ้านเกิดผมที่ท่วมมานับร้อยปี จนป่านนี้ก็ยังไม่ใครหน้าไหนจะคิดเข้าไปแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไรกันเลย

และผลที่ติดตามมาอีกประการก็คือ ข่าวสารเกี่ยวกับเรื่องนี้มีอยู่ในโทรทัศน์ตามโควต้าเวลาของทุกสถานีอย่างเคร่งครัด ดูเหมือนทุกสถานียังคงมุ่งหน้าแข่งขันกันสร้างรายการไร้สาระเพื่อเรียกหาค่าโฆษณากันอย่างเอาจริงเอาจัง ผมจำได้ว่าหลังจากที่ได้รับการติดตั้งสายเคเบิ้ลอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง 5 เม็กมานี่ ผมยังไม่เคยเปิดโทรทัศน์ดูซักนาทีนานนับปีแล้วนะครับ ส่วนมากผมมักจะเปิดหนังสือพิมพ์อ่านไปทีละฉบับแล้วก็กลับมาเปิดสถานีโทรทัศน์จากช่องดาวเทียม ซึ่งภาพในคอมพิวเตอร์ชัดเจนภาพมีความละเอียดสูง และข่าวสารมีเนื้อหามากกว่า ข่าวสารที่ถูกเขียนใส่กระดาษแล้วมายัดใส่มือให้อ่านไปตามบท

น้ำท่วมค่อนประเทศยังเอ้อระเหยบอกว่าเป็นเรื่องปกติ แต่พอน้ำท่วมทางเท้าของโรงงานไหนก็ไม่รู้ รีบเรียกประชุมคณะรัฐมนตรีทันทีตั้งงบประมาณช่วยเหลือแบบเร่งด่วนโดยใช้งบของประเทศของแผ่นดินแบบไม่ออมมือ(เพื่อรักษาระบบเศรษฐกิจ) โดยไม่เคยแยแสสนใจความรู้สึกของประชาชนค่อนประเทศที่จมอยู่ในน้ำ

อ้อ .. ขอเรียนให้ทราบว่าประชาชนต้องการความช่วยเหลือนะครับ แต่ไม่ต้องการให้ผู้ใหญ่ท่านไหนเสนอหน้าไปทำตาแดงๆ ให้เห็นหรอก เพราะท่านกับคณะเดินทางไปแต่ละทีหมดค่าใช้จ่ายไปไม่ต่ำกว่าล้านเอาเงินค่าเชื้อเพลิงยานพาหนะ ค่าเบี้ยเลี้ยงไปสมทบลงถุงยังชีพจะได้ประโยชน์มากกว่า ประชาชนไม่ได้คิดถึงท่านมากมายนาดนั้นหรอกครับ (บางคนที่อยากเห็นหน้าก็เพื่อที่จะตะโกนด่าต่อหน้า ก็เท่านั้นเอง)