มองข้ามน้ำ

น่าจะเป็นเวลานานกว่าสามปีแล้วที่หลานสาวคนนี้ไปอาศัยอยู่ที่ประเทศฟินแลนด์ และเป็นช่วงเวลาที่เริ่มต้นเข้ารับการศึกษาในระดับอนุบาลพร้อมๆ กับเด็กๆ เจ้าของภาษา ทำให้หลานอั้มมีโอกาสได้เริ่มเรียนรู้ภาษาท้องถิ่นและภาษาอังกฤษไปพร้อมๆ กับเจ้าของภาษา ถึงแม้จะเสียเปรียบในด้านทักษะพื้นฐานทางครอบครัว แต่ก็ถือว่าเป็นช่วงที่เหมาะสมอย่างยิ่งในการศึกษาภาษาของประเทศที่ตนไปอยู่อาศัยพร้อมกันกับเด็กคนอื่นๆ เช่นกัน ทำให้หลานอั้มในวันนี้พูดภาษาฟินแลนด์ได้ดีพอๆ กับเด็กเจ้าของภาษาเอง แต่กลับจะคุยภาษาไทยกันไม่รู้เรื่องล่ะ

สิ่งหนึ่งที่ถือว่าเป็นวัฒนธรรมที่เก่าแก่ของโลกก็คือ การถ่ายทอดวิชาการ ความรู้ต่างๆ จากบรรพบุรุษสืบทอดกันต่อมาในรุ่นลูกหลาน ซึ่งฟินแลนด์ก็เป็นอีกประเทศหนึ่งที่มีวัฒนธรรมเก่าแก่เช่นที่ว่านี้เหมือนกับชาวนอร์เวย์ สวีเดน หรือประเทศทางแถบยุโรปส่วนมากเขากระทำกัน ส่วนทวีปเอเซียนั้นไม่ต้องพูดถึง เพราะเราเคารพนับถือบรรพบุรุษมาเป็นลำดับแรกอยู่แล้ว เด็กรุ่นลูกหล่นจะได้รับการอบรมสั่งสอนสืบต่อกันมาอย่างรอบคอบในทุกเรื่องราวจากผู้หลักผู้ใหญ่ด้วยความเอาใจใส่ และหลานอั้มก็โชคดีที่มีคุณย่าใจดี หาเวลาว่างมาสั่งสอนให้หลานได้หัดทำขนม เรียนรู้วิธีการประกอบอาหารตามแบบของคนฟินแลนด์ขนานแท้และดั้งเดิมไม่ขาดระยะ พอพูดถึงเรื่องนี้ก็อยากจะพูดเลยไปอีกนิดว่าประเทศที่ยิ่งใหญ่คับฟ้าบางประเทศน่ะ นอกจากจะไม่มีวัฒนธรรมเป็นของตัวเองแล้ว ประวัติศาสตร์ความเป็นมาของประเทศก็ชุ่มโชกไปด้วยเลือดของผู้อื่นตลอดมาจนถึงทุกวันนี้

เป็นที่ยอมรับกันดีอยู่แล้วถึงระบบการศึกษาในประเทศฟินแลนด์ว่ามีความเป็นเลิศอยู่แล้ว ซึ่งหมายถึงอุปกรณ์การช่วยสอน เพิ่มทักษะในการเรียนรู้ต่างๆ สนามเด็กเล่นมีอยู่เกลื่อนกลาดทั่วไปทั้งเมืองตามนโยบายหลักของรัฐบาล และก็ตามนโยบายของผู้บริหารท้องถิ่นรวมถึงเป็นความประสงค์ของคนในประเทศนี้อยู่แล้ว ที่ให้ความสำคัญกับเด็กเป็นอันดับแรก ไม่เหมือนกับบ้านเราที่มองเด็กเป็นเด็กอยู่นั่นแหละ ไอ้นั่นก็ไม่ดี ไอ้นี่ก็ไม่ได้ ทุกอย่างต้องอยู่ในกรอบ ประเทศชาติมันถึงต้องย่ำเท้าอยู่กับกองน้ำลายคนแก่อยู่อย่างนี้

สวนสนุกของท้องถิ่น

สวนสนุกของท้องถิ่น

สวนสนุกของท้องถิ่น

ตามธรรมเนียมประเพณีของชาติเก่าแก่ทุกประเทศ การรวมกลุ่มพบปะระหว่างคนในครอบครัวมักจะเป็นสิ่งที่กระทำกันอย่างต่อเนื่องเสมอมา เป็นการประสานความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งของครอบครัวให้มีความสัมพันธ์ที่ยาวนานมั่นคงมากขึ้น เป็นความอบอุ่นของเด็กและผู้สูงอายุที่มองเห็นถึงความผูกพันระหว่างกันและกัน แต่สถานการณ์เช่นนี้อาจจะไม่ได้พบเห็นในบ้านหลังใหญ่ๆ นะครับ  ส่วนมากจะไปปรากฏให้เห็นตามบ้านนอกฝาบ้านพังๆ หลังคาผุๆ แปลกดีเหมือนกัน

ว่ายน้ำเล่นอย่างปลอดภัยที่ชายหาด

หลานอั้มถ่ายกับเพื่อนซี้ชาวฟินแลนด์

คุณย่าสอนทำขนมเค็กวันเกิดด้วยตัวเอง

ร่วมงานของโรงเรียน

ร่วมงานของโรงเรียน

กับป๊ะป๋า มร.จูฮา ไกโนเวน

สายตาจับจ้องมองหาเครื่องเล่น ป๊ะป๋าก็เฝ้าดูใกล้ชิด

สามพ่อแม่ลูกกับการพักผ่อนของครอบครัว

กำลังปรึกษาหารือวางแผนการเดินทาง

"บ้านแสนสุข"

ชีวิตเรา...ก็เท่านี้

ประสบการณ์ของชีวิตที่ผ่านมาจนถึงวันนี้สอนให้รู้ว่า ความสุขของชีวิตน่ะหาได้ไม่ยาก อันดับแรก ต้องเข้าใจให้ได้ว่าความสุขนั้นเกิดจากใจ ทุกอย่างเกิดจากส่วนลึกภายในความรู้สึกและอารมณ์ของตัวเราเอง ความสุขที่ยั่งยืนไม่ได้เกิดจากทรัพย์สินเงินทองที่เรามีอยู่ ไม่ได้เกิดจากบ้านเรือนหลังใหญ่ที่เราอาศัยอยู่ ไม่ได้เกิดจากรสชาติของอาหารที่เราคิดว่าอร่อยเอร็ดดีเลิศเหลือหลายที่เรากินเข้าไป ไม่ได้เกิดจากคำสรรเสริญเยินยอหรือยกย่องจากผู้คนรอบข้างแต่อย่างใด 

แต่ความสุขนั้นเกิดขึ้นได้อย่างมั่นคงในใจเรา หากเรารู้จักกับคำว่า พอเพียง รู้จักพอใจในสิ่งที่เรามีอยู่ มีหลังคาบ้านพอเพียงที่จะหลบฝน มีอาหารพอกินให้หายหิว มีครอบครัวที่อบอุ่นรักใคร่ ให้ความช่วยเหลือ ซึ่งกันและกันยามคับขัน ให้คำปลอบใจซึ่งกันและกันในยามที่เราท้อแท้ ให้ความคุ้มครองปกป้องซึ่งกันและกันต่ออุปสรรคของชีวิตที่พบพาน

ที่สำคัญที่สุดก็คือ ไม่กล่าวโทษซึ่งกันและกัน